شیر خشک های آنتی رفلاکس

شیوع واکنش های آلرژیک به غذاها در دوران شیرخواری نسبتا  بالا می باشد و حدود 6 تا8 درصد شیر خواران به پروتئین شیر  گاو آلرژی دارند. علائم این آلرژی به صورت علائم گوارشی،  علائم پوستی و علائم تنفسی می باشد. حساسیت به شیر گاو  عمدتا در سن زیر 6 ماه بروزکرده و اسهال و دفع خون در  مدفوع شیر خوار شایعترین تظاهرات آن هستند.  مصرف زود  هنگام لبنیات در شیرخوار و تغذیه شیرخواران با شیر خشک  هایی که بر پایه شیرگاو تهیه می شوند و  مصرف آنتی بیوتیک توسط مادر شانس ابتلای شیر خواران را به آلرژی غذایی به طور واضحی افزایش می دهد. علاوه بر انتقال پروتین شیر گاو ازطریق مصرف مستقیم توسط شیرخوار، پروتین ها از طریق فراورده های لبنی مصرف شده توسط مادر نیز به شیرخواران منتقل می گردند که تشخیص قطعی آلرژی از طریق برطرف شدن علائم در اثر حذف شیر گاو از رژیم مادر وشیرخوار حاصل می شود و با عرضه مجدد این فراورده که به طور معمول بعد از چهار هفته مصرف رژیم حذفی ارائه می گردد علائم مجدد برگشت می نماید. در برخی موارد، رفلاکس که به درمان های معمول جواب نمی دهند می توان برای یک دوره از شیر خشک های آنتی رفلاکس استفاده شود و در صورت پاسخ به درمان و کاهش مقدار و دفعات رفلاکس این شیر خشک ها را ادامه داد. شیر خشک های آنتی رفلاکس پسوند "آر" یا (AR) شناخته می شوند. این شیر خشک ها به علت اضافه شدن نشاسته برنج یا ذرت نسبت به شیر خشک های معمولی غلیظ تر بوده و امکان برگشت و رفلاکس آنها از معده به مری کمتر است.